என் தந்தை எழுதிய தமிழர் திருநாள் சிறப்புக்கவிதை
காடினைத் திருத்தி கழனியாக்கி
ஒட்டிய வயிற்றுக்கு உணவீந்து
வேளாண்மை செய்தனைத் தனது
தாளாண்மையால் சிறக்கச் செய்து
தரணியில் சிறப்புற்றான் தமிழ்ப்பெருமகன் !
மேழிச் செல்வம் கோழைபடாது
உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை
உழுவார் உலகத்தார்க்கு அச்சாணி
என்றே வாழ்த்தினர் ! அவர்தம்
புகழைப் புலவர்கள் போற்றினர் !
உலகின் பசி போக்கியவன் நானா?
பத்தும் பறந்திடவும் குடிப்பிறப்பு மறந்திடவும்
மனிதனைக் கேள்விக்குறியால் மாறிடச் செய்யும்
பசியைப் போக்குபவன் நானா?
நான் மட்டுமா?
இல்லை! இல்லை!
நானொரு கருவி மட்டுமே !
காய்கதிர்ச் செல்வனும் வான்முகில் மேகமும்
என்னுடனுழைத்த கோடுடைக் கொல்லேறு மன்றோ
போற்றக்குரியர் ! ஆம் அவர்களே போற்றக்குரியர் !
அவர்களன்றோ முதற்படி
அவர்முன்னே நானெப்படி?
என்றே நாணினான்
கேள்விக் கணைதொடுத்தான்
நன்றியறிதலின் பதிவெடுத்தான்
அவனது விடையினையே
விழாவாக்கிச் சிறப்பித்தான் !
ஞாயிறு போற்றுதும் ஞாயிறு போற்றுதும்
என்றே போற்றினான் காய்கதிர்ச் செல்வனை
அவனால் தோன்றிய விளைவின் பயனை
அவனியோர்க்கு ஊட்டும் முன்பு
தைத்திங்கள் முதல் நாளில்
அருணனுக்குப் படைத்து அன்பினிற் சிறந்தான் !
வாழையோடு கமுகும் வானுயர்ந்து நிற்க
மாவிலைத் தோரணத்தில் மஞ்சள் மணம்பரப்ப
கட்டிக் கரும்பினைத் தட்டிச் சாறெடுத்து
புத்தம் புதுநெல்லைக் குத்தி உலையிலிட்டு
ஆடி மகிழ்ந்து கூடிக் குலவையிட்டு
பொங்கிய பொங்கலோடு நெஞ்சகத் தன்பினையும்
ஒருசேர படைத்திட்டான் உதயனுக்கே நன்றியாக !
பொங்கல் பிறந்தது ! பொங்கல் பிறந்தது !
ஆம் புதுப்பொங்கல் பிறந்தது ! இன்பம் தழைத்தது !
களியெறிந்து கொல்லும் களம்கண்ட வீரமும்
சேலொடு வேல்பழிக்கும் கன்னியர்மேற் கொண்ட காதலும்
ஐயமிட்டு தானுண்ணும் சீர்மிகு வேளாண்மையும்
இரப்பவர்க்கு இல்லையென தரமிகு தாளாண்மையும்
நன்றிமறவா நற்பண்பும்
உயிரினும் மேலாம் மானமும்
தமக்கெனக் கொண்டான்
நாடும் மொழியும் நமதெனக் கொண்டான்
தமிழனாய் நின்றான்; தரணியில் சிறந்தான் !
முதல்நாள் மகிழ்வது கதிரவன் பொங்கல்
மறுநாள் முகிழ்வது காளையின் பொங்கல்
மீண்டும் திளைப்பது காணும் பொங்கல் !
தைபிறந்தால் வழி பிறக்கும் என்றே நின்ற
கன்னியரின் கடைக்கண் நேர்பட நோக்கினான்
சீறு கொண்ட காளையை வீறுகொண்டு அடக்கினான்
கன்னியோ டடங்கினான் கற்பு நெறி முகிழ்ந்தது !
இத்தகு சீரும் சிறப்பும் பழமையும் பண்பாடும்
இச்சகமெல்லாம் போற்றும் இருநெறி வாழ்வும்
தமிழர்க்கு உரியன ! தமிழர்க்கே உரியன !
ஆம் ! தமிழர்க்கு மட்டுமே உரியன!!!
காடினைத் திருத்தி கழனியாக்கி
ஒட்டிய வயிற்றுக்கு உணவீந்து
வேளாண்மை செய்தனைத் தனது
தாளாண்மையால் சிறக்கச் செய்து
தரணியில் சிறப்புற்றான் தமிழ்ப்பெருமகன் !
மேழிச் செல்வம் கோழைபடாது
உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை
உழுவார் உலகத்தார்க்கு அச்சாணி
என்றே வாழ்த்தினர் ! அவர்தம்
புகழைப் புலவர்கள் போற்றினர் !
உலகின் பசி போக்கியவன் நானா?
பத்தும் பறந்திடவும் குடிப்பிறப்பு மறந்திடவும்
மனிதனைக் கேள்விக்குறியால் மாறிடச் செய்யும்
பசியைப் போக்குபவன் நானா?
நான் மட்டுமா?
இல்லை! இல்லை!
நானொரு கருவி மட்டுமே !
காய்கதிர்ச் செல்வனும் வான்முகில் மேகமும்
என்னுடனுழைத்த கோடுடைக் கொல்லேறு மன்றோ
போற்றக்குரியர் ! ஆம் அவர்களே போற்றக்குரியர் !
அவர்களன்றோ முதற்படி
அவர்முன்னே நானெப்படி?
என்றே நாணினான்
கேள்விக் கணைதொடுத்தான்
நன்றியறிதலின் பதிவெடுத்தான்
அவனது விடையினையே
விழாவாக்கிச் சிறப்பித்தான் !
ஞாயிறு போற்றுதும் ஞாயிறு போற்றுதும்
என்றே போற்றினான் காய்கதிர்ச் செல்வனை
அவனால் தோன்றிய விளைவின் பயனை
அவனியோர்க்கு ஊட்டும் முன்பு
தைத்திங்கள் முதல் நாளில்
அருணனுக்குப் படைத்து அன்பினிற் சிறந்தான் !
வாழையோடு கமுகும் வானுயர்ந்து நிற்க
மாவிலைத் தோரணத்தில் மஞ்சள் மணம்பரப்ப
கட்டிக் கரும்பினைத் தட்டிச் சாறெடுத்து
புத்தம் புதுநெல்லைக் குத்தி உலையிலிட்டு
ஆடி மகிழ்ந்து கூடிக் குலவையிட்டு
பொங்கிய பொங்கலோடு நெஞ்சகத் தன்பினையும்
ஒருசேர படைத்திட்டான் உதயனுக்கே நன்றியாக !
பொங்கல் பிறந்தது ! பொங்கல் பிறந்தது !
ஆம் புதுப்பொங்கல் பிறந்தது ! இன்பம் தழைத்தது !
களியெறிந்து கொல்லும் களம்கண்ட வீரமும்
சேலொடு வேல்பழிக்கும் கன்னியர்மேற் கொண்ட காதலும்
ஐயமிட்டு தானுண்ணும் சீர்மிகு வேளாண்மையும்
இரப்பவர்க்கு இல்லையென தரமிகு தாளாண்மையும்
நன்றிமறவா நற்பண்பும்
உயிரினும் மேலாம் மானமும்
தமக்கெனக் கொண்டான்
நாடும் மொழியும் நமதெனக் கொண்டான்
தமிழனாய் நின்றான்; தரணியில் சிறந்தான் !
முதல்நாள் மகிழ்வது கதிரவன் பொங்கல்
மறுநாள் முகிழ்வது காளையின் பொங்கல்
மீண்டும் திளைப்பது காணும் பொங்கல் !
தைபிறந்தால் வழி பிறக்கும் என்றே நின்ற
கன்னியரின் கடைக்கண் நேர்பட நோக்கினான்
சீறு கொண்ட காளையை வீறுகொண்டு அடக்கினான்
கன்னியோ டடங்கினான் கற்பு நெறி முகிழ்ந்தது !
இத்தகு சீரும் சிறப்பும் பழமையும் பண்பாடும்
இச்சகமெல்லாம் போற்றும் இருநெறி வாழ்வும்
தமிழர்க்கு உரியன ! தமிழர்க்கே உரியன !
ஆம் ! தமிழர்க்கு மட்டுமே உரியன!!!
No comments:
Post a Comment